zondag 5 oktober tot donderdag 9 oktober ...........stresssssssssss ben alles BEU

Zondagavond 5 oktober 

Mathe Klaus en Agnes Joosten kwamen op kraambezoek,
het was heel gezellig met pieriewietskie (mathe zong dat voor wesley) en Terry lag dan in een deuk..

Maandag 6 oktober

Maandagochtend moest kik voor mijn wijsvinger naar de plastic chirurg zijn,

Nou zei hij jij hebt nogal wat minnetjes achter je naam,ik weet niet of met de chemopillen en prednison het wel verstandig is om te opereren...

Wat voor werk doe je........................en dan moet ik zeggen niks...dat vind ik toch altijd zo degenererend.

Maar ik kan er toch ook niks aan doen dat ik zoveel mankeer.

Hij opperde om toch maar weer 4 weken spalk continue om en oefeningen,ik zeg maar dat zal wel niet helpen,ben er al zo lang mee bezig.

maar een operatie doet hetzelfde zegt hij,alleen dan steekt er een pin uit je vinger,en dan moet je ook spalk en daarna ook weer 6 weken spalk...................pfffffffffff

Hij opperde dat het beter zou zijn om het dan vast te zetten,dan zetten ze het vast licht gebogen,zodat je wijsvinger en duim samen toch nog kunt gebruiken...

Maar zei hij ik zou eerst toch 4 weken spalk weer proberen,je kunt altijd nog opereren.

Dus naar huis en handencentrum Eindhoven maar weer gebeld,waar ik donderdag 9 oktober al weer kon komen.

Om 15:00 had ik een afspraak bij Bauke van rezoth reflexzone therapie.

http://www.rezoth.nl/home.html

Eerst een intake gesprek gehad van bijna een uur en daarna gezichtsreflexologie...

Ze bevalt me wel,maar tegelijkertijd twijfel ik of het wel iets voor me is.

die geur van die olie zonder parfum,maar wel etherische olie was heerlijk,een ontspannend muziekje 

op de achtergrond...

Nu moet ik meer water gaan drinken zei ze om de afvalstoffen af te voeren,ze voelde dat dikke darm,galblaas,rug en nek en longen en hart en ...aangedaan waren...

Meteen weer een afspraak gemaakt voor maandag 13 oktober om 11:00.

Het was al laat dus koken nog en dus maar later eten...

weeïge hoofdpijn heb ik , en mijn nek pffffff twijfel of ik wel goed hieraan doe,en niet beter voor nek en rug massage bij iemand anders had kunnen kiezen............

Maar goed ik zal wel gaan zien wat het brengt,want ze heeft me een folder van protonentherapie meegegeven,maar als ik dat Google komen er kwakzalver items naar voren,dus ik vertrouw het niet zo..

Ik degene die vroeger altijd voor alternatieve geneeskunde was,ik die boeken van natuurlijk genezen heb.

Sávonds na het eten ben ik zo moe en voel me niet tot iets in staat,dus ik ga niet naar de kazerne..

Dinsdag 7 oktober

Vandaag zou oncologieverpleegkundige me terug bellen,hoe het gaat en of ik de chemopillen weer iedere dag moet innemen..

Smiddags fysiotherapie gehad,maar mijn spieren en heel mijn lijf doen pijn,gek nu ik juist weer met de prednison gestart ben lijkt het wel of alles erger wordt ,ook mijn brandende pijnen in mijn voeten en handen.

Zal wel van de stress zijn,want hier thuis is het ooit ruzie onderling...en daar kan ik niet tegen,en dan ook nog alle spullen die overal staan.......pffff

Ik ga weer teveel over mijn grenzen heen,en eigenlijk stom om dat op te lossen door meer pijnstilling te nemen ik weet het..

pijn,moe en stress ik ben rusteloos

Oncologieverpleegkundige belde om half vijf ,hoe het ging en ging daarna overleggen met de longarts en belde me terug dat ik tot het volgende bezoek gewoon om de andere dag moet innemen..

Woensdag 8 oktober 

Opa van Terry was hier dus vroegen we of hij even wilde oppassen,zodat wij voor Terry in Nuenen bij de action spullen konden halen voor haar huis.

Twee winkelwagens vol hadden we en ik had al een voorgevoel dat wesley aan het huilen zou zijn,en jawel grootopa was blij dat we er waren,hij slaapt net pas zei hij.....pffff 

geruhmm dacht ik,maar goed nu even rustig liggen...........maar nee want ik moest het badje voor wesley klaarmaken,want vanavond komt Marie Louis een haar man met baby op kraambezoek,ze is de dochter van mijn nichtje wat in België woont voortaan en ik heb ze al heel lang niet meer gezien.

Het was een leuk en kort maar krachtig bezoekje,daarna even op Facebook kijken,

en lees ik bij de kuikens (een besloten Facebook Groep) dat Petra vanochtend is overleden........

en toen had  ik het echt gehad,snik Petra hield ook heel erg van motorrijden en had een hele mooie blog

http://petramarina.blogspot.nl/2014/09/up-date-down-date-vind-wallie.html

Ik voelde alle stress omhoog komen en voelde me direct KUT,ja het is een rotziekte,ik ga ook dood.

Ik kan er niet meer tegen allemaal,alles wat de laatste jaren gebeurd is kwam even voorbij.

Ik zou het liefste aanrijden met de auto gewoon ergens stil heen en dan niks hoeven ,niks moeten helemaal niks,want wat is het toch kut dat je weet dat je dood gaat.

Ik weet ook wel dat iedereen doodgaat,maar ik heb een dodelijke ziekte en die zenuwziekte en de spierreuma of whatever interesseert me niks meer,ik ben alles zo beu...

Donderdag 9 oktober

Vroeg op en douchen want ik moet om 8:00 al in Eindhoven zijn bij het handencentrum...

Het was behoorlijk druk op de weg.

Maar gelukkig was ik op tijd,dus weer nieuwe spalk,

weer opletten met nat worden etc, want mag niet meer af en na 4 weken weer oefenen en afbouwen en hopen dat het goed komt,en dan eventueel een ring voort altijd om gewricht,en dan waarschijnlijk geen operatie nodig,maar dat bekijken we dan wel zegt Eline....

Op naar huis want  om 10 :00  uur moeten we met Wesley voor het eerst bij de arts op het consultatiebureau zijn..

Pas kwart over negen was ik thuis,dus vlug wat eten en daarna aanlopen met Terry en wesley ,onderweg kwamen we natuurlijk weer mensen tegen,dus waren precies om 10:00 binnen,kregen we te horen wat zijn jullie vroeg???

Bleek de verpleegkundige de tijd verkeerd erin te hebben gezet,dus waren pas kwart voor elf aan de beurt.

Ze zei nog ga nog even ergens heen,

maar ik was blij da tik het had gehaald,dus dacht laat mij maar lekker even zitten,alle spieren maar vooral mijn rechterschouder naar arm toe doet zon pijn,ik denk dat mijn nek weer gaat vervelen...pfff balen als dat zo is,ik wordt zo moe van alles.

Wesley is 5503 cm lang en hij woog nu enkele dagen later alweer 3300 gram...

Bij de arts was ook alles goed,teen wordt vanzelf misschien beter.

Heupen en rest was ook goed.

Over drie weken zijn eerste spuit..

Nou vlug inpakken en wegwezen,want ik moet om half twaalf naar psycholoog ,nou ja hij is medewerker GGZ,onderweg kwamen we Agnes tegen,maar ik liep door, sorry want ik wilde niet te laat komen net als de andere keer,en ik had pijn en kon al niet hard doorlopen.....

Na twintig minuten wachten had ik een voorgevoel dat het niet klopte,

Dus ik ging vragen of het klopte dat ik half twaalf  met Pieter een afspraak had,

euuh nee,pas vanmiddag om half twee.............pffff en nu weer helemaal terug naar huis lopen.

Eerst nog langs de plus,ook nog die tas dragen,mijn spieren en lijf wil eigenlijk niet meer,maar ik moet door he...bah bah ik haat mijn lijf,ik zou zo graag weer alles willen doen...

Ik voel me gevangen in mijn eigen lijf...........

Eenmaal thuis efkes plat op de bank uitrusten,daarna met de auto op naar Pieter (GGZ),

ik ben me teveel aan het belasten,tja dat weet ik zelf ook,en moet wat gewicht van ene kant van de weegschaal halen,minder met Terry dingen doen als het niet gaat ...maar dat kan ik niet,

ik moet mezelf meer rust gaan gunnen ,anders wordt je dadelijk echt depressief en wil je nergens meer heen.......................dat wil ik eigenlijk ook niet,ik wil eigenlijk helemaal niks,niks doen niks helemaal niks,maar ik moet alles voor mijn gevoel moet ik alles.......en ik ben alles zo moe

kon ik maar ergens alleen een tijdje met mezelf zijn,

Daarna ben ik op bed gaan liggen en helemaal niks doen even,pijn door heel mijn lichaam,benauwd soms,wat is het leven soms toch ................

Vanavond kaarten en alhoewel ik dat leuk vind,heb ik eigenlijk helemaal nergens geen zin in,

ik zou me goed kunnen opsluiten ergens en heerlijk even in mezelf zielig willen doen........

Maar gelukkig zit ik best positief in elkaar,dus morgen zal alles wel weer beter gaan,af en toe een dagje deprie mag ook wel van mezelf vind ik....