07-07-2014 05:25
Zaterdag 5 juli
Nadat ik mijn verhaal had getypt hier,kwamen Mathe en Agnes langs,
ik had nog wel een motorbroek en helm voor Agnes kan ze eerst kijken hoe het motorrijden haar bevalt.
Gezellig weer wat gebuurt,daarna ben ik nog even gaan slapen,want het zal wel weer wat later worden.
Iets na zessen was iedereen hier het was schuiven met de stoelen zodat we allemaal voetbal konden kijken.
Wesly zijn nieuwe vriend Joey was er ook en Jasper ook natuurlijk.
(jawel heeft dus nu zijn eerste echte vriend hij is bi zegt hij,als hij maar gelukkig is toch)
Joey past wel bij hem vinden we.
Tussendoor gingen de rokers natuurlijk naar buiten,want laatst heb ik besloten dat hier binnen niet meer gerookt mag worden.
En ik wil niemand zijn sigaret ontnemen,maar Terry is zwanger en rookt ook al niet meer en ik heb longkanker.....en aangezien wij dus zelf geen van allen roken...........
Goed er werd eigenlijk nergens over gepraat,iedereen was op de hoogte van de laaste ontwikkelingen,
maar niemand durfde er denk ik over te beginnen.
Na een zeer spannende wedstrijd waarbij Nederland eindelijk toch met penalty's schieten won,
begon mijn schoonzus en haar vrouw er even over nu waren ze allen onder invloed en dat praat makkelijker natuurlijk.
Ze vonden het mooi dat wij het feest van wesly en voetbal kijken samen toch door hebben laten gaan,
maar zagen op om hier te komen,want ze zijn er ook heel erg mee bezig.
Helga klonk boos,en waarom kunnen ze jou geen nieuwe longen geven???
tja dat doen ze niet bij kanker....bla bla bla.....
Tegen half twee geloof ik ben ik naar bed gegaan,ik was moe ,en wist dat ik niet zou slapen , maar dan rust ik toch .
Want mijn enkel heeft ook rust nodig die is behoorlijk dik van al dat geloop vandaag.
Zondag 6 juli
Tegen acht uur ben ik opgestaan , en jawel diarree en na 10 minuten weer..
Moet ik nu dan met die medicijnen beginnen ?
Daar hebben we het niet over gehad,wanneer begin ik daarmee?
Ik bedacht mezelf dat ik zo ook wel ooit vaker diarree heb zal wel van die dunne vezel neuropathie komen,
en zei in mezelf als ik nu binnen een half uur weer diarree heb dan begin ik met die medicatie ervoor.
Marion had met de hand afgewassen en ze hadden opgeruimd,maar de afwas was niet helemaal zuiver(teveel alcohol op hihihi),
dus alles in afwasmachine en aanzetten,
verder buiten nog wat geruimd.
Gewapend met een kop koffie en peperkoek(stoppend) nestelde ik me op de bank.
Nu wachten tot het 10:00 is en de plus open is , want had ontdekt dat het wc papier bijna op is,en met diarree in gedachten en 6 personen in huis niet zo wenselijk.
Dat weeïg gevoel in mijn hoofd pfff buikpijn valt wel mee eigenlijk..
Tien uur ik fiets aan naar de plus,onderweg in de straat de resten van Kennedymars die bij cafés wordt opgeruimd,
en ineens uit het niets komen de tranen bijna ....ik moet me beheersen..pffff
Gelukkig was ik zo klaar bij de plus,ik heb mezelf maar ter troost een bos bloemen gegeven,mooi voor op tafel binnen.
Eenmaal thuis gekomen was Ger inmiddels ook beneden,ik ben buiten gaan zitten het weer was heerlijk.
Ik zat met mezelf in de knoop,ik ga dood...........
fuck ik ga echt dood nu binnen ???ik hoop vele jaren pas.
Maar het besef dat je einde nu dichterbij komt en dat besef........
Ger kwam achter bij mij zitten hij merkte natuurlijk al dat e niets was,meestal wil ik dan alleen zijn,
alleen met mijn eigen gedachtes en in de natuur het liefste,de vogels en de vissen bestuderen.
Die hebben het makkelijk die gaan ook dood,maar die denken daar niet over na...
wat tranen rolden over mijn wangen,maar kom op Karin..
Ger ging zijn motor buiten zetten om te poetsen en om zijn windscherm even met loctite vast zetten,
en ik wist waar de loctite lag,eenmaal in de stal en kijkend naar mijn chief kwam alles ineens heftig los..
Huilend in Ger zijn armen......het moet er toch echt even uit,
Gelukkig dacht ik ,ik ben geen robot..
Ik vroeg me al af waarom ik nog steeds niet echt had gehuild,want vanaf dat de ellende vorig jaar juli begon ,
had ik eigenlijk nog niet echt gehuild,en die emoties zijn er natuurlijk wel.....
Ik was dus vandaag op de dag dat ik wesly 25 jaar geleden gebaart heb down...........heel down...
Waar zijn mijn vriendinnen denk ik ??
Ik zie niemand ,niemand die nu komt of belt of nu ik zon slecht nieuws heb gehad......
Ik weet wel dat ik sterk oog en misschien ben,maar keertje koffie komen drinken ?
Hoeft ook niet iedere dag,maar ik voel me op het moment zo alleen gelaten...
Gelukkig is dat meestal dan maar even,maar ik bleef maar denken,wat zal ik nog allemaal mee kunnen maken?
Ik moet gaan kijken naar verzekeringen voor begrafenis etc....
Eigenlijk ben ik nog lang niet van plan om dood te gaan,dus ik wil me nog niet druk maken.
Maar mijn gevoel en verstand zeggen me ,dat ik wel mijn zaakjes moet gaan regelen.
Het kan maar klaar liggen...
Zoals je ziet ben ik weer wakker geworden half vijf is voortaan standaard..
Ik wilde eigenlijk blijven liggen,maar mijn gedachtes gaan alle kanten op.
Waar laat ik dat kaartje dat ik altijd bij moet hebben??
Doe ik dat in mijn portomenee?? nee is te groot,heb het namelijk in mijn medicijnenpaspoort gedaan,
maar nu zo zomers heb je toch niet altijd je tas bij of zakken etc,
en heb maar een tablet iressa in mijn portemonnee gedaan,want moet iedere dag stipt half zes innemen,
en stel je bent niet op tijd thuis druk op de weg of zo.....
Deze week afspraak maken bij dokt Janssen en dan ook pufjes bij bestellen.
Maastricht bied hulp aan maatschappelijk werk of psycholoog,maar ik weet niet of ik dat nodig heb???
Mag ik altijd nog beslissen zeiden ze...ik praat graag met mijn huisarts en met Ger en mijn vrienden...
Dat weeïg gevoel in mijn hoofd blijft ,bah zon gevoel of je de griep gaat krijgen.
Ik maak me druk of mijn hand en enkel wel op tijd genezen zijn....pffff
gedachtes allemaal gedachtes,wat wil ik nog meemaken...
ik besef me dat ik al veel gedaan en gezien heb gelukkig.
Ik ben tevreden , ik wil wel nog zo ontzettend graag alleen met ger ergens op vakantie dat wel....
Volgend jaar vakantie, we willen met het hele gezin en ons kleinkind...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten