Twaalf uur zou Joppen opengaan,maar iets voor twaalf had Ger al gebeld,
Hij wilde zijn Harley graag terug ruilen voor zijn nieuwe Yamaha die er nog stond gelukkig met zelfs zijn naam Ger's Bike er nog op.
We hadden tijdens de vakantie al over het motorrijden gehad,
mijn concentratie is soms zo slecht en ik ben eigenlijk ook vaak zo moe,
te moe om iets te doen,dat ik met verdriet een verstandig besluit heb genomen.
Ik ga weer achterop bij Ger,hele korte stukjes kan ik misschien in de toekomst nog ooit doen,
maar ik ben er ook klaar mee soms zo moe,nu kan ik heerlijk genieten van de omgeving en als mijn ogen moe zijn ze zelfs even sluiten,en toch het vrije gevoel houden wat motorrijden geeft...
dus dubbele gevoelens...
Wel een ander zadel nu een echt leer wat comfortabeler is,heerlijk voor mijn kont...
Dinsdag 12 augustus
met terry naar het ziekenhuis en thomas kwam later want die was op het werk,
Ze heeft het goed doorstaan,maar de kleine wil niet draaien,dus wordt het een keizersnee.
Weer een dubbel gevoel,mijn kind heeft het nu wat makkelijker door de keizersnee,maar daarna juist weer langer revalideren,en ik kan niet bij de bevalling zijn...............jammer genoeg..
Woensdag 13 augustus
Even weer bij Ger achterop gezeten naar bikes4bikers om te kijken naar mogelijkheden voor verlaagde steunen,ik heb soms pijn in mijn heup en knieën..'
en gekeken naar koffers of topkoffers,we weten het nog niet,is ook nog niet echt nodig ,seizoen is toch bijna af..
Donderdag 14 augustus
Eerst Terry der auto naar deauto.nl gebracht voor stoelen te laten maken.
Daarna naar de stad,nog gevraagd aan wesly en Joey of ze mee wilden lunchen,maar Joey lag nog te slapen en Wesly had geen zin.
We hebben voor de kleine zijn eerste jasje gekocht maat 50 ,en nog wat kleertjes en Terry nachtshirts en ondergoed....
De lunch was heerlijk ik had een wrap met zalm,hoorde we savonds op het nieuws dat dat eten samen met het innemen van maagbeschermers je een ziekte kan oplopen...pfffff
Maar goed het smaakte heerlijk,jammer dat wesly met zijn vriend er niet bij was..
Vrijdag 15 augustus
Vandaag zou weer een dubbele dag worden,Astrid de zus van mijn vriendin waar ik ook een aantal malen mee ben wezen buurten,want we hadden samen veel gemeen,kanker...
En alhoewel dat niet een fijn iets is,is met lotgenoten praten altijd fijn,die begrijpen je angsten en gevoelens beter,omdat ze die zelf ook meemaken..
Anita mijn vriendin en haar zus had samen met kinderen Robin en Sharon en man Math van Astrid en de kinderen van Anita Leroy (mijn petekind) en Lindsey en Jeffry alles geregeld en georganiseerd.
Zoals elk jaar gingen Anita en Astrid en Jeanne naar een stad met de trein,dus de hele dag kon alles in gereedheid gebracht worden.
Astrid is na borstkanker en chemo een jaar bezig geweest en was nu klaar en schoon dus reden voor een feest na deze moeilijke tijd..
Voor mij wel moeilijk natuurlijk,want ik kan niet genezen.................
Maar goed met dubbele gevoelens gingen we er heen,en in het begin voelde ik me echt niet op mijn gemak en had het idee dat iedereen mij aanstaarde,en dacht zodra Astrid er is ga ik daarna naar huis...
De mensen durfde mij natuurlijk niet echt aan te spreken ,sommige dan he...
Eindelijk was daar het mooie moment,wat een verassing,SURPRISE
FOTO MATH &ASTRID
En toen het nummer " laten we proosten op het leven" ik wilde wel weglopen want had het even zo moeilijk,maar ben toch blijven staan,toen haar man Math die ook emotioneel was een speech bijna niet gezegd kreeg,kon ik mijn tranen weer bijna niet bedwingen en wilde ik weer naar binnen lopen..
Weer niet gedaan en daarna hebben we nog een hele gezellige avond gehad...
Met mijn vriendinnen Anita en Rosa die ik zo mis, heerlijk even wat gepraat en geknuffeld,
wat kan een mens zoiets simpels goed doen,maar als ik Rosa of Anita aankijk en wil buurten dan kan ik mijn tranen bijna niet bedwingen,we hebben samen al zoveel meegemaakt,en ze zijn eigenlijk een beetje familie voor me die ik niet heb...
Hier samen met mijn steun en maatje mijn manneke
En de man van Rosa ,Theo kwam op mijn slip zitten en heel moeilijk doen met mij en Ger omarmen,
hieronder het resultaat hahahahahah
Paar keer gevraagd of Ger mee naar huis ging ,maar hij had vakantie en had morgen niks dusssss
Werd het bijna half vier,pfffffffffffff en ik was vanmorgen om 9 uur al klaar wakker,
straks maar weer even dutje doen om in te halen ..
Kortom een week vol met dubbele gevoelens en emoties en blijdschap..
2 opmerkingen:
Mooi zadel gelukkig. .......;-)
Thanks.
Nou nog hoogte van steunen proberen te verlagen. .
Maar chief blijft bij mij hoor charlesb52..
Een reactie posten